Dag 5 van de biologie periode

Eerst even iets terug halen van dag 4 om het allemaal nog een keer duidelijk te krijgen. Prokaryoten zijn cellen zonder een celkern. De DNA zit los in de cel. Die evolueren naar Eukaryoten. Dan hebben ze wel een celkern.

Symbiose en wormen
Symbiose is het langdurige samenleven van twee organismen waarbij het ten minste voor één van de organismen gunstig of noodzakelijk is. Bij een krokodil kan een vogel in zijn mond zitten zonder opgegeten te worden. De vogel eet de parasieten bij de tanden van de krokodil weg. Dat is belangrijker voor de krokodil dan de vogel op te eten. Deze dieren zijn dus symbiotische.

3 vormen van symbiose

1. Mutualisme, de samenleving is gunstig of noodzakelijk voor de twee beide levensvormen.
2. Commensalisme, het is voor één van de twee nuttig en de andere heeft er geen voordeel of nadeel aan.
3. Parasitisme, de gastheer ondervind er een nadeel aan. 

Voorbeelden:

Mutualisme: Een ossenprikker eet de parasieten van de huid van een zebra. De ossenprikker heeft eten en de zebra heeft geen ongedierte. 

Commensalisme: Zuigvissen plakken zich vast aan andere vissen, en liften mee met de andere beesten. 

Wormen

Er zijn heel veel verschillende wormen zoals je op het plaatje hieronder ziet.

We gaan een practica doen met de worm. Maar we hebben eerst onderzoeksvragen nodig, deze vragen zijn samengesteld door de klas. Paar van die vragen zijn:

• Hebben wormen bloed?
• Hoe bewegen ze?
• Wat zijn kenmerken van hun uiterlijk?

We begonnen de practica met twee wormen. De twee wormen zijn de zeepier en de ringworm, naast deze twee wormen zijn er nog  veel meer wormen. De ringworm bewoog heel veel integendeel tot de zeepier. De zeepier was ook wat donkerde van kleur van kleur en er staken een soort haren of stekels uit. De twee wormen bewogen zich allebei voort door eerst hun kop naar vormen te doen en dan de rest van hun lichaam optrekken. Toen pakten we de microscoop om ze van dichtbij te bekijken, het enige wat je zag was dat de huid van de twee beesten allebei heel glad waren. Toen moesten we de wormen doormidden snijden, dat ging lastiger dan verwacht. Er kwam bloed uit en de worm kroop helemaal in elkaar, maar hij bleef wel leven. Ik vond het persoonlijk nog al wat vies.